• Strona główna > Aktualności

Tytułowe Regaty to wydarzenie inne niż pozostałe Regaty z cyklu Grand Prix WTR. I może właśnie dlatego jedne z moich ulubionych. Gościnny i elegancki port, mile i uśmiechnięte twarze i zawsze spory ruch, który jednak nie powoduje uczucia ciasnoty a raczej wspolnoty. Zawsze chętnie zaglądam do Jadwisina.
W tym roku pogoda nie rozpieszczala, najpierw było duszno i gorąco i czuć było w powietrzu prognozowana burze. Wiatr nie podzielal mojego entuzjazmu i pojawiał się w pierwszym dniu regat jakby z łaski. A my cieszylismy się najmniejszym nawet podmuchem w myśl zasady lepszy rydz niż nic. Do tego nie potrafił się zdecydować z której strony dmuchnac i cieszyłem się że nie jestem sternikiem bo nie wiadomo było nawet w która stronę startować. Impreza typu Regaty to podglądanie innych i to nam pomogło przy starcie.. Pojechaliśmy w stronę Bugu by po godzinie wrócić pod pirs jadwisinskiego portu a nie była to nawet połowa trasy. Organizatorzy łaskawie zorientowali się że długo to może jeszcze potrwać i skrócili wyścig. A szkoda bo zaczynało podwiewac i zaczynaliśmy coraz lepiej płynąć. Drugi wyścig wyglądał podobnie. Wiatr czynił cuda i skłanial załogi do przeróżnych myśli, np jak to możliwe że łódka płynąca naprzeciw trzyma taki sam bajdewind prawego halsu? Kto ma pierwszeństwo jeśli faktycznie kursy skrzyzuja się w takiej sytuacji? Ale wiatr rozdaje karty i czyni żeglarstwo bezpiecznym. W kluczowym momencie zmienił się na tyle by można było wykorzystać prawo drogi.
Po dwóch wyścigach i trzech piwach zakąszonych odpowiednio udaliśmy się na zasłużony odpoczynek. Jako prawdziwi patrioci, w roku, kiedy obchodzimy setna rocznicę odzyskania niepodległości poplynelismy do portu macierzystego by tutaj w gronie znajomych przetrwać deszcz. Mieliśmy nadzieję że przez noc się wypada i tak też się stało, nadzieja ma moc! Niestety razem z deszczem odszedł i wiatr. Chmury wisiały ale ani woda ani przeciąg nie pojawił się nad naszym masztem. Nie przeszkodziło to organizatorom aby zebrać nas na starcie do 3.wyscigu. Punktualnie o g. 1000 opadła flaga T i ruszyliśmy. Juz po kilkunastu minutach udało się przy brawach z brzegu minąc linie startową! Ależ to były emocje! Tyle łódek na małym akwenie i połowa z nich bez zdolności manewrowej. Druga połowa miała tego dnia układ z Eolem i korzystała z jego przychylności co obawialo się prywatnymi podmuchami. Kiedy udało nam się zbliżyć do czołówki usłyszeliśmy znany nam już dobrze komunikat będący chyba sponsorem imprezy... Wyścig skrócony!
Ostatni, 4 wyścig regat o Błękitna Wstege przebiegał podobnie do pozostałych więc nie ma się o czym rozpisywać.
Miejsce jakie zajęliśmy nie jest ważne, choć Bartek na pewno zda relacje od strony czysto sportowej. Dla mnie ważne że przetrwalismy, że zakończyliśmy Regaty w takim samym stanie ilościowym jak zaczęliśmy, że krew się nie lała, że ilość wypowiadanych słów ogólnie uznanych za obraźliwe czy niecenzuralne nie przekroczyła limitu kulturalnego człowieka.
Po regatach zmęczenie ogromne a psychika przetestowania do granic. Okazało się poraz kolejny że wiatr nie jest potrzebny do żeglowania regatowego choć przyznaje brałem już udział w regatach bardziej bezwietrznych, tutaj jednak osiągnęliśmy metę o własnych siłach. A może to meta jako silniejsza osiągnęła nas..nie istotne. Ja przynajmniej czuje się zmotywowany do kolejnych i mam nadzieję na lepsze warunki do żeglugi. Tylko bez przesady z tym wianiem.. Zacznie się łódka przychylac i dopiero się bałagan zrobi pod podkładem. To przecież Regaty łódek turystycznych.
Z dziobowego pokładu meldowal Grze$